Kırıkkale Ziraat Odası

Vatan Hürriyet Ekmek

ZOBİS
ZOBİS
Kırıkkale Ziraat Odası > Bölgemiz Hakkında

Bölgemiz Hakkında

Toprak Yapısı ve Nitelikleri

İl topraklarını genelde kahverengi topraklar oluşturmaktadır. Kireç oranı oldukça yüksektir. Anakayası volkanik özellik gösterir. Bu topraklar çok engebeli alanlarda çukurumsu bölümlerde birikmiştir. Üzerlerinde çıplak volkanik kaya yüzeyleri görülür. Mineral bakımındın zengin olduklarından verimlidirler. Ayrıca güneyde akarsu kenarlarında alüvyon topraklar bulunur. Bunlar yer yer kalın örtüler oluşturur. Eğilimleri çok azdır. Tarla tarımına ve sulu tarıma elverişlidir. Yörenin az yağış alması ve kuraklık toprak oluşumunda önemli etmendir.

Tarımsal Yapı

Kırıkkale ili toplam alanı 463.000 hektardır. Bunun 306.506 hektarı (% 66,2) tarımsal üretimde kullanılmaktadır. Tarıma elverişli arazi içinde tarla arazisi 206.317 ha. ile en büyük paya sahiptir. Tarla arazisinin % 62’sinde (189.950 ha.) hububat ekimi yapılmaktadır. Bu nedenle özellikle kırsal kesimin başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. İlde tarımsal işletme sayısı 18.287 adettir.

Flora ve Fauna

Bitki Örtüsü: İlde hakim bitki topluluğu steptir. Yüksek kısımlarda tahripten kurtulmuş, Kuzeyde Koçubaba, Güneyde Denek Dağı’nda bodur meşelerinden ve kısmen de ardıçtan oluşan ormanlık alanlar mevcuttur. Yöredeki bitkilerin büyük bölümü kurakçıl ve tozcul özelliktedir. Merkez İlçe, Yahşihan ve Bahşılı İlçesi ile Merkez İlçe Hacılar Beldesinde yer yer kavaklık ve çalılık mevcuttur. Sulakyurt İlçesinin doğu, kuzey ve güneyi, Balışeyh İlçesinin kuzeyi, Delice İlçesinin doğu ve kuzey kesimlerinde çam ve meşe ormanları bulunmaktadır. Ağaçların ortalama boyu 1 - 3 metre arasındadır. Meşe ağaçları yapraklarını Nisan- Mayıs aylarında açmakta olup, Ekim-Kasım aylarında dökmektedir.  Denek Dağı, Behrek Dağı ve Kızıldağ’ın yüksek kesimleri meşe ve bodur çalılar, Küre Dağlarının Hisarköy ve Bedesten Köyü arasında bulunan kuzey-güney istikametinde uzanan kısımları çam ağaçları ile kaplıdır.  İl topraklarında; Yavşan otu, susam, karanfil, papatya, haçlıçiçek, pelin, karadiken, sığır kuyruğu, sütleğen, çağ çiçeği, keven, üzerlik otu, nane, böğürtlen, ısırgan, hatmi, meyan otu, çöven otu, kuşburnu, madımak, ebe gömeci, hardal ve kekik kendiliğinden yetişen bitkilerin başlıcalarıdır.